سیاره زحل که نام خود را از خدای کشاورزی رومی‌ها گرفته، ششمین سیاره در مدار خورشید و دومین سیاره بزرگمنظومه شمسی پس از سیاره مشتری است.

زحل مطمئنا یک سیاره سلطنتی است که با هزاران حلقه باریک زیبا در اطرافش به عنوان جواهرات آراسته شده و از آن به عنوان جواهر منظومه شمسی نام برده می‌شود.

در این گزارش به ۱۰ واقعیت جالب در مورد سیاره زحل اشاره شده که ممکن است تاکنون ناگفته باقی مانده باشند.

- از آنجایی که سیاره زحل بیشتر از گاز ساخته شده و هلیوم در آن بیشترین سهم را داشته، انسان نمی‌تواند مانند زمین بر روی آن بایستد.

- حلقه‌های زحل غول‌پیکر اما نازک هستند. جالب است بدانید که حلقه‌های اصلی این سیاره می‌توانند در فاصله بین زمین و ماه گسترده شوند اما ضخامت آنها کمتر از یک کیلومتر است.

- فقط حلقه‌های زحل هستند که با استفاده از تلسکوپهای زمینی قابل مشاهده هستند.

- زحل از ۵۳ قمر دارای اسم و ۱۶ قمر احتمالی که در صف انتظار برای تائید بوده، برخوردار است.

- اولین فضاپیمایی که به سیاره زحل سفر کرده، پایونیر ۱۱ بود که در سال ۱۹۷۳ پرتاب شده و در سال ۱۹۷۹ به زحل رسید.

- در حالی که یک روز زمینی ۲۴ ساعت است، یک روز در زحل ۱۰ ساعت و ۳۹ دقیقه طول می‌کشد.

- سرعت گردش زحل در مدار خود ۹۹۷۷ کیلومتر بر ساعت بوده که باعث تحدب این سیاره در استوا و مسطح بودن قطبهای آن شده است. می‌توان گفت که زحل مسطح‌ترین سیاره منظومه شمسی است.

- تیتان بزرگترین قمر زحل و تنها قمری است که از جو قابل توجه با قطر ۵۹۵ کیلومتر، ۱۰ برابر ضخیمتر از جو زمین برخوردار است.

- از آنجایی که زحل نسبت به زمین از خورشید دورتر است، یک گردش آن به دور خورشید به اندازه ۳۰ سال زمینی طول می‌کشد.

- زحل تنها چهار بار توسط فضاپیماهای پایونیر ۱۱ در سال ۱۹۷۹، وویجر ۱ در سال ۱۹۸۰، وویجر ۲ در سال ۱۹۸۱ و کاسینی در سال ۲۰۰۴ مورد بازدید قرار گرفته است. جالب است بدانید که کاسینی به داخل مدار زحل رفته و تصاویری از حلقه‌ها و قمرهای آن ثبت کرده بود.